Zijn hele leven woonde meneer Hiemstra in zijn geboortehuis aan de Oosterburen in Warten. Totdat hij in juli 2022 verhuisde naar Woonzorgcomplex Bennema State in Hurdegaryp. “Het ging niet meer”, vertelt hij met spijt in zijn stem. “Lopen kon ik bijna niet meer en ik had steeds meer hulp nodig van Bettie, mijn schoonzus. Maar door haar heupoperatie werd het voor haar te zwaar om zo intensief te blijven mantelzorgen. Ik besloot zelf dat ik naar een verzorgingshuis moest, hoe moeilijk ik het ook vond om uit mijn huis te vertrekken.”
Zijn schoonzus Bettie zit naast hem en is overduidelijk nog steeds heel betrokken bij zijn wel en wee. “Ik heb ruim 10 jaar voor hem gezorgd”, vertelt ze. “Eerst zorgde ik voor mijn man. Die overleed 10 jaar geleden toen hij 75 jaar oud was. Daarna begon Pieter hulp nodig te krijgen en ging ik voor hem zorgen. Toen het echt niet meer ging, zijn we op zoek gegaan naar een woonzorgcentrum. Bennema State voelde voor hem goed en gelukkig was er een plek voor hem.”
In de vensterbank van zijn nieuwe woonkamer prijkt een foto van een zeilboot. “Mijn BM’er”, vertelt meneer Hiemstra trots. “Dat was een grote liefhebberij van mij. Ik zeilde er wedstrijden mee in de zomer en in de winter was ik altijd bezig met het onderhoud. Een houten boot is misschien veel werk, maar ook veel mooier dan een polyester boot. Ik had ook een vlet, een motorboot. Daarmee ging ik op vakantie.”
Op de vraag hoe het hem bevalt op zijn nieuwe plek antwoordt hij: “Het begint nu pas een beetje te wennen. Er zijn af en toe activiteiten waar ik aan mee doe, zoals bingo of sjoelen, en dat is wel gezellig. Maar het viel niet mee om weg te gaan uit Warten. Nooit was ik ziek geweest, maar sinds ik hier woon kreeg ik het een na het ander: corona, longontsteking en trombose in mijn hand. Ze zeggen wel ‘Een oude boom moet je niet verplaatsen’ en dat lijkt aardig te kloppen. Maar ja, het kon niet anders.”
